Aktualności

        • UROCZYSTOŚCI W CZEKAJU
          • UROCZYSTOŚCI W CZEKAJU

          • Początek września to tradycyjnie rozpoczęcie roku szkolnego, ale także obchody ważnych rocznic związanych z wybuchem II Wojny Światowej. Dla mieszkańców Ziemi Uniejowskiej szczególne znaczenie ma data 8 września. Tego właśnie dnia, w 1939 r., Niemcy dokonali bestialskiej zbrodni na ludności cywilnej w miejscowości Czekaj. W wyniku barbarzyńskiej akcji żołnierzy Wehrmachtu śmierć poniosło 18 bezbronnych osób.

            We wtorek 8 września 2020 r., 81 lat po tamtych tragicznych wydarzeniach, odbyły się, już po raz kolejny, uroczystości patriotyczno-religijne ku czci pomordowanych. Wśród gości, licznie zgromadzonych przy pomniku w Czekaju, mimo trwającej pandemii nie mogło zabraknąć również reprezentantów Szkoły Podstawowej w Wieleninie, na czele z Pocztem Sztandarowym złożonym z uczniów klasy VIII. Wspólnie uczestniczyliśmy we Mszy św. polowej odprawionej w intencji ofiar przez ks. infułata Andrzeja Ziemieśkiewicza, wysłuchaliśmy apelu poległych oraz wystąpienia historyka, p. Tomasza Wójcika, który w interesujący sposób nakreślił szersze tło wydarzeń z września 1939 r. Na zakończenie uroczystości, delegacja uczniów oraz nauczycieli naszej szkoły z p. Dyrektor Elżbietą Goszczyk złożyła kwiaty pod pomnikiem upamiętniającym ofiary zbrodni.

            Udział w uroczystościach w Czekaju stanowił dla nas wszystkich, zarówno uczniów jak i nauczycieli, poruszającą lekcję historii, a pamięć o ofiarach powinna stać się zarazem zobowiązaniem, aby tragedia wojny nie powtórzyła się już nigdy więcej.

             

            Maciej Klata

        • POŻEGNANIE ABSOLWENTÓW W WIELENINIE
          • POŻEGNANIE ABSOLWENTÓW W WIELENINIE

          • Szkoła to miejsce takie najdziwniejsze, które z upływem lat staje się piękniejsze, I najcudowniejszą mają ją w pamięci, Nie ci, co tu chodzą – lecz ABSOLWENCI.

            W piątek 26 czerwca 2020 r. kolejny rocznik absolwentów Szkoły Podstawowej im. płk. pil. Szczepana Ścibiora w Wieleninie odebrał świadectwa i opuścił mury naszej szkoły. Niełatwe było to pożegnanie, w tak trudnych okolicznościach. Bez uroczystego apelu …. , bez poloneza …bez przekazania sztandaru… bez gości….. i bez serdecznych uścisków. Natomiast w zupełnie innej scenerii… z maseczkami…., z rękawiczkami…. i z dystansem… podsumowaliśmy wyniki w nauce i wręczyliśmy świadectwa. Trzy absolwentki otrzymały z rąk pani Dyrektor świadectwa z wyróżnieniem i nagrody książkowe, Bank Spółdzielczy ufundował nagrody dla uczniów systematycznie oszczędzających w SKO. Wszyscy ósmoklasiści otrzymali od wychowawczyni dyplomy- upominki. a, od siódmoklasistów oryginalne statuetki i życzenia. Nie zabrakło chwil wzruszeń i słów podziękowań dla nauczycieli, rodziców i kolegów. Wszystko zakończyło się pożegnalnym występem absolwentów, młodszych kolegów i koleżanek. Wychowawczyni zaprezentowała prezentację multimedialną, upamiętniającą ich kilkuletni pobyt w szkole. Podziękowania odebrali także rodzice, którzy aktywnie włączali się w życie szkoły i klasy.

            Bez wątpienia rok szkolny 2019/2020 przejdzie do kronik Szkoły jako niezwykły, a uczniowie klasy ósmej na pewno zapiszą się w naszej pamięci i na kartach historii szkoły, bo byli wyjątkowi i niepowtarzalni.

            Naszym wspaniałym Absolwentom życzę powodzenia we wszystkich aspektach życia, – w najbliższym czasie –udanego i bezpiecznego wypoczynku.

            Jolanta Kwaśniewska

          • A JEDNAK SZKOŁA LEPSZA NIŻ KOMPUTER Przemyślenia uczniów i polonistki z Wielenina.

          • Nikt by się nie spodziewał, że nadejdzie czas, kiedy szkoły zostaną zamknięte, a lekcje będą odbywały się on-line. Połowa marca zmieniła nasze życie diametralnie – to edukacyjne również. Nagle musieliśmy przeorganizować nauczanie stacjonarne na zdalne, którego tak do końca nikt nie sprecyzował. Osobiście przekonałem się, że nauka zdalna jest o wiele bardziej męcząca niż przed tablicą. Dużo więcej wymaga od nauczyciela, a przygotowanie do zajęć zajmuje dużo czasu. Pobieranie odesłanych prac i czytanie ich to trudna i mozolna praca. Następnie sprawdzanie i wprowadzanie opisu do e-dziennika to znów kilka godzin, ponieważ uczniowie mają kłopot z załączaniem plików w dzienniku elektronicznym, wysyłają swoje prace wszędzie: na prywatnego e-maila, Messengera, często dzwonią, przysyłają zdjęcia. Najważniejsze, że mimo trudności starają się i ta praca motywuje nas wszystkich.

            A jakie emocje, refleksje towarzyszą uczniom ? Czy są zadowoleni, a może zmęczeni, sfrustrowani? Oto kilka przemyśleń ze zdalnych wypracowań moich uczniów.

            Razem z kolegami cieszyliśmy się, że mamy niespodziewane ferie. Byliśmy szczęśliwi, że w końcu odpoczniemy od szkoły, prac domowych i codziennych obowiązków. Niestety, nasz entuzjazm nie potrwał zbyt długo. Okazało się, że lekcje przez Internet zabierają nam więcej czasu, niż byśmy byli w szkole”

            ….Zaakceptowaliśmy obecną sytuację i wiemy, że nasze zdrowie jest najważniejsze. Choć ranne wstawanie, ciągłe testy i kartkówki bardzo mnie stresowały i męczyły to teraz jest to rzecz, której najbardziej mi brakuje

            Mam nadzieję, że niedługo to się skończy. Tęsknię za szkolnym dzwonkiem, spojrzeniem nauczycieli, rozmowami z przyjaciółmi. Oddałbym wszystko, żeby było tak, jak wcześniej”.

            Uważam, że podczas izolacji można rozwinąć swoje umiejętności i skupić się na swoich pasjach, lecz chcę, aby to wszystko się skończyło, ponieważ brakuje mi kontaktu z ludźmi i tęsknię za „dawnym życiem w normalności”.

            Nauka w szkolnych ławkach, szaleństwa podczas przerw i psikusy z kolegami, powodują, że każdy dzień jest inny, ciekawszy i weselszy. Obecna sytuacja nauczyła mnie pokory i innego spojrzenia na świat. Poczucie monotonnej pracy w domu przed komputerem i codzienna rutyna stała się dla mnie karą

            Wniosek prosty: SZKOŁA LEPSZA NIŻ KOMPUTER. Uczniowie marzą, by wrócić do klas, spotkać się z kolegami zasiąść w ławce i słuchać tego, co mówi nauczyciel.

            Na zakończenie przytoczę fragment ( z zapisek ucznia), który będzie najlepszym podsumowaniem moich rozważań na temat zdalnego nauczania.

            Zostając w domu, robimy coś wielkiego. To niby nic, ale dla świata znaczy to dużo. Każdy z nas staje się bohaterem i ratuje świat. Każdy z nas podejmuje walkę z wrogiem, wrogiem, którego nie widać. Zostańmy w domu i wygrajmy tę walkę

            Jolanta Kwaśniewska

        • EGZAMIN ÓSMOKLASISTY JUŻ ZA NAMI.
          • EGZAMIN ÓSMOKLASISTY JUŻ ZA NAMI.

          • W dniach 16-18 czerwca 2020 r. w całym kraju, w tym również w naszej szkole, odbył się egzamin ósmoklasisty. Egzamin przebiegł bez zakłóceń, zgodnie z ustalonymi procedurami. Wszyscy uczniowie zgłoszeni do egzaminu byli obecni i wzięli w nim udział. To pierwszy poważny sprawdzian w ich życiu, a choć nie można go nie zdać (nie ma progu zdawalności, aby ukończyć szkołę, wystarczy do niego podejść), jest kluczowy w czasie rekrutacji do szkół ponadpodstawowych. Tegoroczny egzamin przebiegał nietypowo. Standardowo sprawdzian przeprowadzany jest w kwietniu, ale w związku z pandemią przesunięto go na czerwiec i odbywał się w reżimie sanitarnym. Uczniowie doskonale wiedzieli, że podstawą sukcesu jest znajomość wszystkich obowiązkowych lektur, bo na pewno jedna z nich pojawi się na teście. I pojawiła się ta lektura, której najbardziej się obawiali - "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza. Do napisania uczniowie mieli przemówienie lub opowiadanie twórcze, a nie tradycyjną rozprawkę. I znów kolejne rozczarowanie. Z opinii ósmoklasistów, wynikało, że egzamin z języka polskiego był trudny. Poloniści także uważają, że nie należał do łatwych. Zadań było bardzo dużo, sprawdzały różne umiejętności, które uczeń powinien zdobyć podczas 8 lat podstawówki – czy umie wnioskować, argumentować, wyrażać opinię na dany temat, potrafi interpretować treści utworów i obrazów, a także czytać ze zrozumieniem i korzystać z różnych form językowych. W dodatku należało zredagować trzy formy wypowiedzi: ogłoszenie, głos w dyskusji i wypracowanie - minimum 200 słów. I tylko 120 minut, dla większości to stanowczo za mało. Z komentarzy ósmoklasistów wynikało, że egzamin z matematyki był łatwy Większość uczniów, którzy już zakończyli egzamin z języka angielskiego, stwierdziło, że tegoroczny sprawdzian nie sprawiał trudności. Z kolei nauczyciele w swoich opiniach są ostrożniejsi niż uczniowie. Choć przyznają, że test nie był trudny, to ich zdaniem do najłatwiejszych także nie należał. Z doświadczenia wiemy, że uczniom po wyjściu z egzaminu wydaje się, że poszło im bardzo dobrze, a jak przychodzi co do czego, to jednak sporo błędów się pojawia. Czy tegoroczny egzamin był łatwy, czy trudny, przekonamy się 31 lipca? Tego dnia uczniowie poznają swoje wyniki oraz otrzymają zaświadczenia. Wszystkim zdającym życzę jak najwyższych wyników; jestem przekonana, że mimo trudniejszych warunków nauki w ostatnich tygodniach, doskonale poradzili sobie z wymaganiami i egzaminacyjną presją. Życzę także powodzenia i pomyślności w rekrutacyjnych zmaganiach do szkół ponadpodstawowych.

            Jolanta Kwaśniewska

             

        • Sukcesy sportowe w roku szkolnym 2019/2020
          • Sukcesy sportowe w roku szkolnym 2019/2020

          • II miejsce w Mistrzostwach Powiatu Poddębickiego w Halowej Piłce Nożnej Dziewcząt klas IV-VI

            II miejsce w Mistrzostwach Powiatu Poddębickiego w Mini Koszykówce Chłopców klas IV-VI

            II miejsce w Mistrzostwach Powiatu Poddębickiego w Mini Koszykówce Dziewcząt klas IV-VI

            Weronika Szypowska awans na Mistrzostwa Województwa Łódzkiego w Biegach Przełajowych

            Witold Olczyk awans na Mistrzostwa Województwa Łódzkiego w Biegach Przełajowych


        • Klasa 2  kontra pandemia
          • Klasa 2 kontra pandemia

          • I po raz kolejny przekonaliśmy się jaki nieprzewidywalny bywa los. Mieliśmy tyle planów, tak wiele chcieliśmy zrobić, poznać nowe miejsca , dużo się nauczyć, zdobyć nowe umiejętności , osiągać sportowe sukcesy , sprawdzić się w konkursach, dobrze bawić się z przyjaciółmi. To wszystko uniemożliwił nam koronawirus.  Persona non  grata , chciałoby się powiedzieć. Ale czy rzeczywiście ten czas spędzony w domu, z dala od szkoły , przyjaciół i codziennego zgiełku to czas stracony ? Myślę  że nie do końca. Pracując  w domu, każde dziecko mogło pracować w swoim własnym rytmie i tempie, na miarę swoich możliwości .Na każde zadanie mogło poświęcić  tyle czasu ile potrzebowało .  Bez presji  uciekającego czasu , który tak często ogranicza nas  w klasie.  Pracując zdalnie ze swoimi uczniami , również   wiele się o nich dowiedziałam. Więcej wiem o ich zainteresowaniach i o ulubionych zajęciach ,  o tym jak spędzają czas w domu, jak pomagają rodzicom , wiem kto jest rannym ptaszkiem , a kto lubi sobie pospać. Wiem też, że moi uczniowie  są sumienni  . Rzetelnie wykonywali wysyłane przeze mnie zadania, również te dodatkowe i nieobowiązkowe. Zdaję sobie sprawę z tego , że to duża zasługa rodziców , ale to znaczy tyle , że zdaliśmy egzamin z odpowiedzialności.  Wydawałoby się , że ta wiedza nie jest nikomu potrzebna , a jednak nas do siebie zbliża. Jestem przekonana , że nie był to czas stracony , nie mniej jednak  mam szczerą nadzieję, że wkrótce wszystko wróci do normalności i do dawnego porządku. We wrześniu znów spotkamy się w klasach, znów zadzwoni dzwonek, dzieci  usiądą  w swoich ławkach ze swoimi najlepszymi kolegami, będziemy wspólnie się uczyć, będziemy  bawić się w nasze  ulubione zabawy, pójdziemy na wycieczkę, znów zagramy w dwa ognie.  Wszystko będzie jak dawniej. Ale to co już się wydarzyło na zawsze zostanie w naszej pamięci i   …..na fotografiach. Oto klasa 2 w czasach pandemii i zdalnego nauczania.

          • Wyróżnienie w konkursie

          • Praca Karoliny Graczyk, uczennicy klasy VII została wyróżniona w jubileuszowej X edycji Powiatowego Konkursu Regionalnego „Cudze chwalicie swego  nie znacie” - Nakręć film - #Dziękujemy:)

            Zadaniem uczestników konkursu było nakręcenie i zmontowanie filmu, którego motywem przewodnim są podziękowania wszystkim służbom – ludziom, którzy codziennie walczą z epidemią koronawirusa na pierwszej linii, pracują dla całej społeczności powiatu poddębickiego. 

            Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.

        • Uczymy się zdalnie i poznajemy nowe techniki plastyczne
          • Uczymy się zdalnie i poznajemy nowe techniki plastyczne

          • Nasza szkoła zawsze stawiała na kreatywność podopiecznych, dlatego mimo pracy zdalnej postaraliśmy się o nią zadbać. Jest to zawsze miła odskocznia od żmudnej pracy umysłowej, która oprócz twórczego myślenia rozwija zdolności manualne.

            Dzieci z edukacji plastycznej otrzymały od swoich nauczycieli zestaw technik, oraz filmów instruktażowych dotyczących wykonania między innymi kwiatów z papieru. Pod bacznym okiem swoich opiekunów, uczniowie zabrali się do pracy i wykorzystując niemal wszystkie nowopoznane techniki wykonali przepiękne papierowe kwiaty, prace malarskie oraz rysunki kredką i ołówkiem, których nie powstydziliby się profesjonalni artyści. Co więcej, zaangażowanie naszych podopiecznych nie zna granicy i zdecydowali się oni wybiec poza przesłane materiały i zasięgnęli wiedzy plastycznej z innych źródeł, jak na przykład telewizja. Jak się okazuje, nasi uczniowie potrzebują jedynie bodźca w postaci kilku materiałów, aby uruchomić swoje niezmierzone pokłady twórczego myślenia, a następnie zamienić pomysł we wspaniałe dzieło.

            Możemy jedynie wyrazić swój podziw i zadowolenie ze współpracy naszych uczniów i ich rodziców z gronem pedagogicznym, dzięki której powstają tak piękne prace, którymi możemy pochwalić się poniżej. Jesteśmy przekonani, że takie aktywności rozwiną kreatywność i zdolności manualne dzieci, a jednocześnie cieszymy się, że uczniowie chętnie uczestniczą w takich aktywnościach.

            Daniela Kwiatosińska

        • Zdalnie się uczymy i zdrowo odżywiamy w SP Wielenin
          • Zdalnie się uczymy i zdrowo odżywiamy w SP Wielenin

          • W ramach pracy zdalnej w klasie piątej naszej szkoły zostały przeprowadzone zajęcia dotyczące zdrowej żywności. Dbając o kulturę fizyczną naszych podopiecznych uważamy to za kluczowy aspekt ich zdrowia. Dzieci same chętnie uczestniczyły w zajęciach zadając kłam popularnej opinii, że ciężko namówić naszych podopiecznych do zdrowego żywienia.

            Zajęcia obejmowały przede wszystkim temat składników odżywczych, które są zawarte w produktach, które codziennie każdy z nas spożywa. Dzieci poznały podstawowe informacje dotyczące tego, co każdy z owoców, warzyw, czy mięs oferuje w swoim składzie. Co więcej, tę wiedzę wzbogaciliśmy o dane, jak każdy z tych składników wpływa na nasze zdrowie. Bogaci w te informacje mogliśmy dokonać podziału na produkty zdrowe oraz te, których raczej powinniśmy unikać.

            W dalszej części przydzieliliśmy każdy produkt do odpowiedniego posiłku, który spożywamy w ciągu dnia. Dokonaliśmy tego zależnie od zapotrzebowania człowieka na dany składnik w ciągu dnia. Dzięki temu, dzieci dowiedziały się, co powinny jeść na śniadanie, obiad, czy kolację.

            Ostatnia część wykładowa dotyczyła składników chemicznych, które są zawarte spożywanych produktach. Dowiedzieliśmy się ich przeznaczenia, ale przede wszystkim tego, które z nich są szkodliwe dla naszego życia i zdrowia. W tym momencie, każdy z nas może sprawdzić na etykiecie produktu, czy powinniśmy go kupować, czy raczej unikać.

            Zgłębiwszy wiedzę teoretyczną podjęliśmy się zadania przygotowania własnego zdrowego posiłku oczywiście z pomocą rodziców. Rezultaty przerosły nasze oczekiwania, ponieważ dzieci wykazały się nie tylko wiedzą na temat zdrowego żywienia, ale także nieprzeciętną kreatywnością. Każdy z posiłków nie tylko był zdrowy, ale także niesamowicie się prezentował na talerzu.

            Z tego miejsca chcieliśmy podziękować rodzicom i uczniom klasy piątej za uczestnictwo w zajęciach oraz za pochwalenie się swoimi umiejętnościami kulinarnymi. Jesteśmy przekonani, że taka inicjatywa była korzystna dla obu stron i wszyscy dowiedzieliśmy się czegoś ciekawego, co możemy wprowadzić w nasze życie, które, mamy nadzieję, będzie od tej pory zdrowsze!

            Daniela Kwiatosińska

        •        100. URODZINY PAPIEŻA JANA PAWŁA II
          • 100. URODZINY PAPIEŻA JANA PAWŁA II

          • 18 maja był wyjątkowy dzień - obchodziliśmy 100. Urodziny Jana Pawła II - pierwszego Papieża z rodu Polaków przez dwa tysiące lat istnienia Kościoła. Krakowski kardynał, Karol Wojtyła, 42 lata temu zasiadł na Stolicy Piotrowej w Watykanie. Przez 27 lat opiekował się Kościołem prowadząc wierny lud do Chrystusa. Jego zasługi dla Kościoła powszechnego, świata, dla Polski i Polaków są tak wielkie i znaczące, że nie sposób ich wymienić w kilku zdaniach. Wielu z nas je zna i osobiście jeszcze pamięta. Jedno jest pewne: za to, co Jan Paweł II uczynił dla Polaków, w szczególności zasługuje na wielką wdzięczność, szacunek i pamięć przenoszone w przyszłe pokolenia. Przez długie lata potomni będą czerpać z ogromnej skarbnicy osobowości, świętości i spuścizny Papieża w różnych obszarach życia. Społeczność naszej szkoły w wcześniejszych założeniach papieskie urodziny miała świętować bardzo radośnie i różnorodnie: plastycznie, muzycznie, intelektualnie, sportowo, warsztatowo. Niestety, pandemia przestawiła nam plany. Uczniowie jednak nie poddali się. Z inicjatywy katechetki Beaty Maciejewskiej, przy współpracy nauczycielki matematyki Barbary Fligiel, dzieci od najmłodszych do najstarszych zaangażowały się w wykonanie darów na setne urodziny Jana Pawła II. W każdej klasie odbyły się zdalne lekcje poświęcone osobie, działalności i nauczaniu Jana Pawła II. Uczniowie oglądali tematyczne filmiki w Internecie, słuchali i uczyli się metodą karaoke piosenek o Janie Pawle II. Jednak najwięcej emocji wzbudzało zrobienie urodzinowych darów. Każda klasa wykonała swój dar dla Jubilata: młodsi uczniowie - papieskie chorągiewki i kolorowe laurki z życzeniami od serca. Starsi - dowolną techniką zrobili prace plastyczne ułożone w historię życia Karola Wojtyły od urodzenia do Jubileuszu w następującej kolejności: 1. Dzieciństwo i młodość Lolka, 2. Papież Jan Paweł II - wierny głosiciel Chrystusa, 3. Podróże Jana Pawła II przez świat, 4. 100. Urodziny Papieża Polaka - zaproszenie do świętowania, wspominania i pamiętania o św. Janie Pawle II.  To nie wszystkie zadania. Dzieci także układały Kalendarium życia Jana Pawła II złożone z 20 ważnych dat jego biografii i pontyfikatu. Wśród domowników i rodziny przeprowadziły wywiady na temat wspomnień o Wielkim Człowieku, Polaku i Papieżu. Uczniowie pięknie wywiązali się z zadań: babcia, ciocia, kuzynka, mama, tata wspominali  przeżycia związane z Papieżem. Starsze pokolenie wracało pamięcią do radosnego dnia wyboru Karola Wojtyły na papieża, osobistych spotkań podczas pielgrzymek do Polski, a nieco młodsi do przeżyć związanych z odejściem do Domu Ojca. Najmłodsi nie prowadzili wywiadów, ale słuchali opowieści i świadectw bliskich o Wielkim Człowieku. Tym sposobem w niektórych rodzinach trzy pokolenia ożywiły wspomnienia o Największym z rodu Polaków. W tym miejscu należy bardzo serdecznie podziękować wszystkim członkom Rodzin naszych dzieci, dzięki którym następne pokolenie przeżyło tak nietypowe spotkanie z Janem Pawłem II w setną rocznicę urodzin. Podobna uroczystość już nam się nie zdarzy. Do grudnia trwa Rok Jana Pawła II ogłoszony przez Sejm RP. Mam nadzieję, że uczniowie jeszcze będą mogli razem w szkole, a nie w formie zdalnej, czcić pamięć Karola Wojtyły. Wymiar rodzinnego świętowania też ma swoją wartość. Może w niejednej rodzinie te działania stały się inspiracją do wspólnego spędzenia czasu, do wspólnej modlitwy? Może domownicy prosili świętego Jana Pawła - Patrona Rodzin i Młodzieży o wstawiennictwo u Boga, o pomyślność i błogosławieństwo dla bliskich? Jeżeli działania uczniów naszej szkoły - małych i młodych apostołów, których tak bardzo szanował Jan Paweł II, przyczyniły się do cementowania jedności rodzinnej we wspólnej pracy, wspomnieniach, modlitwie, to Święty Papież, choć inaczej obecny wśród nas, dalej działa i jednoczy ludzi wokół Chrystusa. Okazuje się, że odległość uczniów pozostających w domach nie jest żadną przeszkodą, bo nas wszystkich połączyły szlachetne działania. Niech św. Jan Paweł II czuwa i oręduje za nami u Boga wspierając trudne codzienne zmagania z szarą rzeczywistością, aby była lepsza i piękniejsza.                                                                                                                                                     

            Beata Maciejewska

             

            TAK SPOŁECZNOŚĆ NASZEJ SZKOŁY ŚWIĘTOWAŁA

            100. URODZINY PAPIEŻA JANA PAWŁA  II

            Dary najmłodszych dzieci dla Papieża-Polaka - klasy I i II

            Laurki z życzeniami od serca dla św. Jana Pawła II - klasy III i IV

            Dzieciństwo i młodość Lolka (Karola Wojtyły) - klasa V

            Papież Jan Paweł II - wierny głosiciel Chrystusa - klasa VI

             

            Podróże Jana Pawła II przez świat - klasa VII

            100. Urodziny Papieża Polaka - świętujmy, wspominajmy, pamiętajmy - klasa VIII

        • ACH, CO TO BYŁ ZA FILM…!- WYJAZD DO KINA
          • ACH, CO TO BYŁ ZA FILM…!- WYJAZD DO KINA

          • Film "Superpies i Turbokot” to główny  punkt programu wycieczki, która odbyła się 11 lutego 2020 r. Wzięli w niej udział uczniowie kl. VII i VIII wraz z wychowawczyniami:  Martyną Janiak i Jolantą Kwaśniewską. Pierwszym odwiedzonym miejscem było kino Helios  w  Galerii nad Jeziorem . Tam  obejrzeliśmy film, który przypomniał  nam, za co kochamy swoich milusińskich.  "SuperPies i TurboKot"-  ta  urocza, przezabawna opowieść o przyjaźni i odwadze czworonogów utwierdziła nas w przekonaniu, że psy są najlepszymi przyjaciółmi człowieka, a ich przywiązanie do właścicieli jest bezgraniczne. Podczas seansu towarzyszyły nam najróżniejsze emocje: od wybuchów śmiechu  do cichego ocierania łezki wzruszenia. Po zakończonym seansie nie obyło się oczywiście bez wizyty w KFC na upragnioną przekąskę. Wróciliśmy do domów w doskonałych humorach, uznając, że dzień był wyjątkowo udany. Każda wycieczka odpowiednio zaplanowana dostarcza nowych doświadczeń , kształtuje wrażliwość estetyczną,  służy integracji uczniów i wzmacnianiu więzi koleżeńskich,  Uważam, że cele zostały osiągnięte.

            Jolanta Kwaśniewska

        • 26 rocznica nadania imienia płk. pil. Szczepana Ścibiora Szkole Podstawowej w Wieleninie
          • 26 rocznica nadania imienia płk. pil. Szczepana Ścibiora Szkole Podstawowej w Wieleninie

          • W tym roku uczniowie Szkoły Podstawowej w Wieleninie nie mogli obchodzić tego święta tak, jak to bywało w latach ubiegłych. Uroczysty apel, złożenie kwiatów pod pomnikiem Patrona, wspólne śpiewanie hymnu szkoły nie były możliwe do zrealizowania. Ale to nie oznacza, że można było pominąć tak ważne wydarzenie w życiu naszej szkoły.

            Świętujemy je w całkiem inny sposób ze względu na stan pandemii. W ramach nauki zdalnej uczniowie szkoły wykazali się swoją wiedzą o Szczepanie Ścibiorze, a także talentami malarskimi i literackimi.

            Każdy uczeń mógł wybrać dowolną formę zadania do realizacji. Wychowankowie mogli m.in. wykonać rysunek w dowolnej technice, napisać list do kolegi (koleżanki), w którym wyjaśniali dlaczego szkoła nosi imię płk. pil. Szczepana Ścibiora, bądź odpowiedzieć na pytania dotyczące życiorysu Patrona.

            Warto przypomnieć, iż postanowieniem Prezydenta RP z dnia 11 marca 2019 roku, Szczepan Ścibior mianowany został pośmiertnie na stopień generała brygady.

            Załączone zdjęcia i treści listów doskonale pokazują, że wszyscy wykazali się ogromnym zaangażowaniem oraz pomysłowością. Są one najlepszym przykładem na to, że nasi uczniowie pamiętają o swoim Patronie.

            Barbara Fligiel

             

            klasa I

            klasa II

             

             

            klasa III

            klasa IV

             

             

            klasa V

            Wielenin, 13.05.2020

            Hej Kuzynie! 

            Piszę do Ciebie ten list, aby opowiedzieć ci trochę o patronie mojej szkoły, a dokładniej o Szczepanie Ścibiorze. Mam nadzieję, że spodoba ci się jego historia.  

            Szczepan Ścibior urodził się 13 grudnia 1903 roku w Uniejowie. Uczył się w szkole podstawowej i gimnazjum w miejscowości, w której się urodził. Po kilku latach zaczął uczyć się w szkole w Dęblinie, w której potem został komendantem. Szkoła w Dęblinie uczyła młodych żołnierzy wojska polskiego latać samolotami. Gdy zaczęła się wojna wyjechał do Rumunii. Niedługo po tym poleciał do Francji, gdzie dostał miano pilota instruktora. Po kilku latach przedostał się do Wielkiej Brytanii. Pod koniec lata  1940 został dowódcą 1 eskadry 305 dywizjonu bombowego Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Rok później samolot którym leciał, został zestrzelony nad Belgią. Na szczęście przeżył i przedostał się do Brukseli, gdzie go opatrzono. Niestety, został aresztowany przez Gestapo i wywieziony do obozu. Po wyzwoleniu przez żołnierzy brytyjskich 2 armii został transportowany do Wielkiej Brytanii. Gdy wrócił do Polski, został mu przyznany srebrny krzyż Virtutti Militari.  Miał strasznie dużo wyjazdów, ale to był jeden z najciekawszych. Kilkanaście lat później, gdy wrócił z Wielkiej Brytanii został uznany za szpiega brytyjskiego, przez co został aresztowany. Po roku w więzieniu zabili go strzałem w tył głowy.

            Mam nadzieję, że spodobała ci się historia mojego patrona. Może Ty wyślij mi list, jak opowiadasz o swoim? Czekam na odpowiedź!

                                                                                                                                        Jakub

             

            klasa VI

            Witam Cię, Aniu !

            Na wstępie mojego listu pozdrawiam Cię bardzo serdecznie.

            Piszę do Ciebie, ponieważ mamy w szkole w Wieleninie wspaniałą uroczystość. 13 maja 2020 roku obchodzimy 26 rocznicę nadania imienia i sztandaru szkole w Wieleninie. Dokładnie 26 lat temu szkole w Wieleninie nadano imię płk. pil.Szczepana Ścibiora. Dlaczego Szczepan Ścibior został patronem naszej szkoły -zapewne spytasz się!

            Dlatego, że to był wspaniały człowiek. Napiszę krótką notatkę, a wszystkiego się dowiesz. Szczepan Ścibior urodził się 13 grudnia 1903r w Uniejowie. Również chodził do szkoły powszechnej w Uniejowie. W 1924 roku wstąpił do szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie, zdobywając stopień kaprala podchorążego. Służył również w 61 pułku piechoty w Bydgoszczy jako dowódca drużyny. W latach 1925-1927 studiował w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Grudziądzu, po której dostał awans na stopień starszego sierżanta podchorążego obserwatora. Do 1937 roku służył w 3 pułku lotniczym w Poznaniu. Od 1937 roku był słuchaczem II Kursu Wyższej Szkoły w Warszawie. W 1939r pełnił służbę w Grupie Szkół Lotniczych w Warszawie. Podczas II wojny światowej, w 1939 roku wraz ze sztabem został ewakuowany do Rumunii. Był również w Francji, gdzie został przydzielony do dywizjonu szkolnego lotnictwa myśliwskiego jako pilot. Z Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii. W sierpniu 1940 roku został dowódcą 1. Eskadry 305 dywizjonu bombowego Ziemi Wielkopolskiej i Lidzkiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. W 1941r dowodził dywizjonem,  a po tym dostał się do Brukseli. Został aresztowany przez Gestapo i do końca wojny był w obozach jenieckich. Po powrocie do macierzystej jednostki otrzymał Krzyż Srebrny Virtuti Militari. Został aresztowany 9 sierpnia 1951r. Był maltretowany, a następnie stracony 7 sierpnia 1952 roku. Dlatego Szczepan Ścibior został naszym patronem, gdyż pokazał czym są Bóg, Honor i Ojczyzna.

            W tym roku niestety jesteśmy w domu i nie chodzimy do szkoły, z powodu koronawirusa. Nie możemy uczcić rocznicy, tak ważnej do naszej szkoły. Jeszcze będzie dobrze - to się spotkamy.

            Pozdrawiam serdecznie

            Paulina

            PREZENTACJA   SZCZEPAN_SCIBIOR.odp

            klasa VII

             

             

             

             

            klasa VIII

            Witaj Tomku!

            Podczas naszej ostatniej rozmowy pytałeś dlaczego moja szkoła nosi imię płk pil. Szczepana Ścibiora? W odpowiedzi na Twoje pytanie nasuwa mi się podobne pytanie skierowane do Ciebie, a dlaczego Ty masz na imię Tomasz?

            Każdy człowiek rozpoznawany jest z imienia i nazwiska. Podobnie jest też z moją szkoła, która nie chciała zostać bezimienna. Dlatego szkoła, do której uczęszczam wybrała sobie na patrona kogoś, kogo może podziwiać i naśladować. Patronem mojej szkoły jest płk pil. Szczepan Ścibior. Bohater Narodowy, który walczył o to, aby Polska była niepodległa. Dla tego człowieka ,,Ojczyzna była (…) dobrem najważniejszym, cenniejszym niż życie”. Poprzez nadanie szkole imienia płk pil. Szczepana Ścibiora nasza szkolna społeczność oddaje hołd bohaterowi wojennemu, z którego jesteśmy dumni. Był jednym z polskich orłów, lotnikiem nie lękającym się śmierci, walczącym do ostatniego tchu. W walce o Niepodległą Polskę zginęło wielu bezimiennych Polaków. Dlatego nasza szkoła zawsze będzie z dumą nosiła imię płk pil. Szczepana Ścibiora. Dzięki swojemu patronowi nie zostanie bezimienna.

            Drogi Tomku, mam nadzieję, że udało mi się odpowiedzieć na Twoje pytanie. Liczę, że Ty wkrótce odpowiesz na moje pytanie, dotyczące Twojego imienia. Z niecierpliwością będę oczekiwał listu od Ciebie.

            Tobiasz

        • „Noc w szkole”
          • „Noc w szkole”

          • Uczniowie klasy piątej oraz szóstej, uczestniczący w zajęciach rozwijających z języka angielskiego, mieli okazję spędzić noc w szkole z 7 na 8 lutego. Uczniowie bardzo lubią tę formę spędzania czasu wolnego. Szkoła jest dla nich miejscem nie tylko nauki, ale również zabawy. Wszyscy uczestnicy „nocy w szkole” byli bardzo dobrze przygotowani do tego wydarzenia. Błyskawicznie zorganizowali sobie przytulne miejsce do spania i zjedli pyszną pizzę na kolację. Zajęcia związane były oczywiście z językiem angielskim. Odbyliśmy wspólną lekcję, podczas której wszyscy bardzo dobrze się bawiliśmy, śpiewaliśmy piosenki oraz próbowaliśmy komunikować się ze sobą tylko w języku angielskim. Przed snem obejrzeliśmy także film animowany anglojęzyczny, starając się zrozumieć jak najwięcej. Zabawom i radości ze wspólnie spędzonych chwil z koleżankami i kolegami nie było końca. Do następnego razu!

            Martyna Janiak

        • Materiały do nauki
          • Materiały do nauki

          • W ramach akcji „Dzieci uczą rodziców w domu” w środy i piątki na stronie internetowej www.crl.org.pl będą ukazywać się materiały do pobrania całkowicie za darmo. Zamieszczane lekcje obejmują tematykę zdrowego bezpieczeństwa, zdrowego trybu życia, promocji sportu, ekologii czy historii. Liczba lekcji będzie zależna od rozwoju sytuacji i ewentualnej decyzji co do wydłużenia okresu zamknięcia placówek.

            Naszym wspólnym obowiązkiem jest dołożenie wszelkich starań by dzieci ten czas spędziły w domu i wykorzystały go na naukę.

            Pierwsze materiały można pobrać pod adresem:

            https://crl.org.pl/2020/03/12/dzieci-ucza-rodzicow-w-domu/

            Kolejne będą się ukazywać w każdą środę i każdy piątek. 

             

        • Turniej Wiedzy Pożarniczej 2020
          • Turniej Wiedzy Pożarniczej 2020

          • 7 marca 2020 roku w sali OSP Uniejów przeprowadzono eliminacje gminne Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy Pożarniczej pod hasłem „Młodzież zapobiega pożarom”. Celem turnieju jest popularyzacja wśród dzieci i młodzieży przepisów przeciwpożarowych, zasad postępowania na wypadek pożaru i innych miejscowych zagrożeń. Turniej przeprowadzono w trzech kategoriach: klasy I-VI i klasy VII-VIII SP oraz młodzież szkół ponadpodstawowych. Z naszej szkoły Tomasz Cichomski uczeń klasy VIII zajął III miejsce. Każdy uczestnik otrzymał dyplom i weźmie udział w wycieczce do Centralnego Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach, którą ufundował burmistrz Uniejowa Józef Kaczmarek.

            Katarzyna Pruchlat

    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa im. płk. pil. Szczepana Ścibiora w Wieleninie
      • (+63) 28-89-862
        538 810 499
      • Wielenin-Kolonia 30a
        99-210 UNIEJÓW
        Poland