Lotnik - skrzydlaty władca świata bez granic 
Ze śmierci drwi, a w twarz się życiu głośno śmieje. 
Drogę do nieba skraca, przestrzeń ma za nic, 
Smutki mu z czoła pęd zwieje. 

Refren: 
Jak mocno silnik gra, jak śmiało śmigło tnie! 
Już ginie pośród chmur najśmielszych orłów niebotyczny ślad, 
Nie straszny mrok i mgła, nie straszny wiatr, co dmie, 
Jesteśmy od Ikara mędrsi o tysiące lat! 

A jeśli z nas 
Ktoś legnie wśród szaleńczych jazd , 
Czerwieńszy będzie kwadrat, 
Nasz lotniczy znak, 
Znów pełny gaz! 
Bo cóż, że spada któraś z gwiazd, 
Gdy cała wnet eskadra pomknie na szlak. 

Zawrót, korkociąg śmiały i linek wycie 
I wyrównanie, aż się zgięły kwiaty jasne, 
Krąg ziemi oszalały ginie w błękicie, 
Pięć części świata za ciasne, 

Leć w górę znaku nasz! Nie trzeba wcale słów 
Skrzydlaty klucz do sławy drzwi odmyka, orła mamy hart. 
My Polski czujna straż, husarii dawnej huf, 
Nie ścichnie nigdy w dali mocny głos silnika 
Hej - na start!